Η συγκεκριμένη προσέγγιση έχει ως βασική θέση της ότι το άτομο δεν είναι αποκομμένο από το περιβάλλον του αλλά βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση μαζί του, προέρχεται από μία οικογένεια-σύστημα και εν συνεχεία εισέρχεται και σε άλλα συστήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Η Συστημική-Οικογενειακή Θεραπεία πρεσβεύει ότι οποιοδήποτε σύμπτωμα/πρόβλημα φέρει το άτομο θεωρείται πως εκφράζει όλο το σύστημα των σχέσεων με τους σημαντικούς άλλους, είναι δηλαδή ένα συλλογικό-συστημικό πρόβλημα και όχι ατομικό.
Στόχος είναι η διεύρυνση των τρόπων επικοινωνίας, ο εμπλουτισμός των ικανοτήτων επίλυσης προβλημάτων και η διαφοροποίηση στη δομή των σχέσεων, με αποτέλεσμα να ανακουφίζονται τα μέλη από τα συμπτώματα.
Όταν αναδεικνύονται τα δυσλειτουργικά μοτίβα συμπεριφοράς που έχουν κληροδοτηθεί στο άτομο και επαναπροσδιορίζονται τα όρια τότε ανοίγει ο δρόμος για να υιοθετήσει συνειδητά πιο λειτουργικά μοτίβα και να επιτύχει την ενότητα μεταξύ των μελών της οικογένειας χωρίς πια να χρειάζεται το σύμπτωμα.
| Που μας ωφελεi; | |
| Βελτίωση επικοινωνίας | |
| Οριοθέτηση | |
| Ενότητα μελών | |
| Επίλυση ενδοοικογενειακών συγκρούσεων | |
| Διαχείριση κρίσεων | |